Ogólnopolska kampania społeczna
„Stop
meningokokom”
Niebezpieczne
meningokoki
Słowo
sepsa ciągle wywołuje dreszcz emocji, ludzie nie wiedzą jakie
objawy są charakterystyczne dla tej choroby, co zrobić, gdy dojdzie
do zarażenia meningokokami oraz w jaki sposób zminimalizować
ryzyko zachorowania. Niekiedy także lekarze mają problemy z
postawieniem trafnej diagnozy. W początkowym stadium objawy sepsy
przypominają przeziębienie. Szybkie rozpoznanie choroby ma
niebagatelne znaczenie – 50 procent zgonów
spowodowanych
przez sepsę ma miejsce w ciągu pierwszej doby od momentu pojawienia
się objawów choroby.
Zakażenia
meningokokowe wywoływane
są przez bakterie zwane meningokokami, które mogą spowodować
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Mogą również
wywołać sepsę, czyli uogólnioną odpowiedź organizmu na
zakażenie, określane wspólnie mianem inwazyjnej choroby
meningokokowej.
U
około 20-40% zdrowych ludzi (nosicieli) meningokoki występują w
jamie nosowo-gardłowej nie powodując żadnych dolegliwości ani
objawów.
Kto
najczęściej choruje:
Zachorować
może jednak każdy, bez względu na wiek. Najbardziej narażone są
osoby mające bliskie, bezpośrednie kontakty z chorymi lub
nosicielami.
Zakażeniu
sprzyja:
-
przebywanie w zatłoczonych
pomieszczeniach o dużym natężeniu hałasu (dyskoteka, koncert);
-
przebywanie dłuższy czas w grupie w
zamkniętych pomieszczeniach (koszary internaty, akademiki);
-
przygodne pocałunki;
-
picie z jednej butelki, używanie
wspólnych sztućców;
-
palenie tego samego papierosa;
-
bardziej podatni na zakażenie są
ludzie, których organizm jest osłabiony wcześniejszymi
infekcjami, wysiłkiem fizycznym, stresem, długotrwałym odchudzaniem
itp.
Zapobieganie:
Najważniejszymi sposobami
zabezpieczenia się przed zachorowaniem są:
-
profilaktyka
poprzez stosowanie szczepień ochronnych.
Należy
jednak pamiętać, iż szczepionka zabezpiecza przed zakażeniem
meningokokami typu C (w chwili obecnej najgroźniejsze). nie
zabezpiecza przed zakażeniem typem B. Szczepionkę można podawać
osobom od 2 miesiąca życia. Powyżej 12 miesiąca życia podaje się
1 dawkę szczepionki. O szczepieniu decyduje lekarz;
- UNIKANIE
RYZYKOWNYCH ZACHOWAŃ.
Objawy
zakażeń meningokokowych
Ogólne
W
początkowej fazie podobne są do przeziębienia
(gorączka, bóle stawowe, mięśniowe, ogólne złe
samopoczucie). Mogą również wystąpić: bóle
głowy, nudności, wymioty, sztywność karku, drgawki
często świadczące o zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych.
Charakterystycznym
objawem w postępującym zakażeniu jest wysypka wybroczynowa –
plamki na skórze całego ciała w postaci drobnych czerwonych
punkcików zlewających się w późniejszym okresie w
duże plamy, które nie bledną pod naciskiem. Wysypka może
być jednym z ostatnich objawów.
U
DZIECI PONIŻEJ 2 ROKU ŻYCIA OPISANE objawy mogą
być
mniej widoczne, a dominują takie, jak: brak apetytu, wymioty,
spowolnienie, rozdrażnienie, rozpaczliwy płacz, senność lub
drażliwość, odchylenie głowy do tyłu, pulsujące ciemiączko u
niemowląt, wybroczyny na skórze.
Po
bezpośrednim kontakcie z osobą chorą na inwazyjną chorobę
meningokokową należy natychmiast zgłosić się do lekarza,
który
może zalecić przyjęcie dawki antybiotyku, co znacznie zmniejsza
ryzyko zachorowania.
Szczegółowe
informacje nt. sepsy można znaleźć
w internecie na stronach:
www.gis.gov.pl oraz
www.meningokoki.com.pl
|