Początek naszej szkoły datuje się na dzień 4 września 1965 roku. Została wybudowana jako pomnik 1000 – lecia, w ramach akcji „Tysiąc szkół na 1000 – lecie”. Otrzymała imię śląskiego pisarza – Gustawa Morcinka. Jej kierownikiem został mgr Stanisław Absalon. Naukę podjęło 800 uczniów, pod okiem dwudziestu pięciu nauczycieli.
Budynek szkoły znajduje się przy ulicy Katowickiej 24, obok obecnego szpitala powiatowego. W 1985 roku został poszerzony o cztery sale lekcyjne i szatnie, z których do dziś korzystają uczniowie klas młodszych. Podczas uroczystości 20 – lecia istnienia szkoła otrzymała sztandar.
Na przestrzeni minionych lat szkołą kierowali:
1965 – 1966 mgr Stanisław Absalon
1966 – 1971 Teresa Łebek
1971 – 1974 mgr Eryk Kempka
1974 – 1984 mgr Gabriel Sroka
1984 – 1986 mgr Krystyna Morawiec
1986 – 1987 mgr Henryka Bodynek
1987 – 2014 mgr Andrzej Chrost
Od 2014 roku funkcję dyrektora szkoły pełni mgr Jolanta Czekaj .
Wicedyrektorzy to mgr Ewa Łosoń i mgr Beata Stasiak.
Od 1999 roku kierownikiem świetlicy szkolnej jest mgr Ewa Nowak.
Szkoła posiada 2 piętra, na których znajdują się: gabinet dyrekcji, sekretariat, klasopracownie języka polskiego, matematyki, historii, przyrody, muzyki, edukacji wczesnoszkolnej,pracownia komputerowa, biblioteka z centrum multimedialnym oraz sala gimnastyczna, świetlica, jadalnia, gabinet pielęgniarki szkolnej. Uczniowie mogą również korzystać z sal zabaw, miejsca zabaw w ramach rządowego programu "Radosna Szkoła" oraz Orlika.
Od kilku lat pracę nauczycieli wspomagają: psycholog, pedagog i logopeda.
Patronem szkoły jest Gustaw Morcinek.
Morcinek urodził się 25 sierpnia 1891 roku. Wychowywany wraz z trójką rodzeństwa przez matkę – ojciec zginął, gdy Gustaw miał zaledwie rok.
Edukację szkolną rozpoczął w szkole powszechnej, w Karwinie. Po jej ukończeniu rozpoczął pracę, najpierw w cegielni a potem w kopalni. Sporo czasu poświęcał na czytanie książek.
Z początkiem pracy w kopalni wiąże się pierwsza próba literacka Morcinka, pt. "Skarby w zawalisku, czyli urodzony w czepku".
We wrześniu 1910 roku rozpoczął Gustaw Morcinek naukę w seminarium Nauczycielskim w Białej. Był to czas rozczytywania się w literaturze.
Walczył w wojsku austriackim, na froncie wschodnim; w 1915 roku zwolniony ze służby z powodu rany ramienia. Brał udział w akcji plebiscytowej na Śląsku Cieszyńskim. W 1921r. osiadł w Skoczowie, gdzie pracował jako nauczyciel.
Publikował artykuły o tematyce pedagogicznej w "Miesięczniku Pedagogicznym", "Gwiazdce Cieszyńskiej", "Gazecie Cieszyńskiej", zaś utwory literackie w "Dziś i jutro". Należał do założycieli zespołu literackiego "Przedmieście".
W czasie okupacji hitlerowskiej został aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym, w Skrochowicach. Po wojnie kontynuował pracę nauczycielską. Publikował w "Odrze", "Dzienniku Zachodnim", "Życiu Literackim", "Nowej Kulturze". Związany ze Śląskiem, bohaterami swoich powieści czyni często górników.
Opublikował powieści: "Wyrąbany chodnik", "Pokład Joanny", "Po kamienistej drodze", "Wskrzeszenie Herminy", "Czarna Julka", opowiadania: "Chleb na kamieniu", "Łysek z pokładu Idy", "W zadymionym słońcu", "Gołębie na dachu", "Miasteczko nad rzeką", "Odkryte skarby", baśnie śląskie: "Jak górnik Bulandra diabła oszukał", "Przedziwne śląskie powiastki".
Zmarł w 1963 roku. Pośmiertnie wydano powieść "Górniczy zakon" i zbiór opowiadań "W Wiergułowej dziedzinie". |